Valerie in filmland (slot)

Valerie Druart is in december onze filmrecensente. Elke week gaat ze een nieuwe film checken en daarna bezorgt ze ons haar ongezouten verslag. Dankzij haar weet je dus welke film je móet zien… en welke zeker niet. Deze week trok ze naar de nieuwste van Tom Cruise: Jack Reacher!

jack-reacher
Vijf onschuldige mensen worden koudweg neergeschoten op een wandelboulevard aan de oever van een rivier. Nog dezelfde dag wordt een verdachte, James Barr (Joseph Sikora) aangehouden. Barr houdt vol dat hij onschuldig is en vraagt aan de onderzoekers om Jack Reacher (Tom Cruise) erbij te halen. Reacher wacht niet op een officiële uitnodiging en duikt zelf op. Samen met de advocate van Barr, Helen Rodin (Rosamund Pike), begint hij te zoeken naar drijfveren en motieven. Helen, een pacifiste, wil er vooral voor zorgen dat haar cliënt de doodstraf kan ontlopen. Reacher wordt op zijn beurt geprikkeld omdat hij op iets te veel tegenstrijdigheden botst in de zaak.

Met het verhaal nam regisseur Christopher Mc Querrie geen risico’s. Integendeel. De film is gebaseerd op een boek van Lee Child dat gezwind over allerhande virtuele en mahoniehouten toonbanken glijdt. Child pende trouwens een hele reeks neer over Jack Reacher, een enfant terrible dat gaat rondzwerven door de Verenigde Staten nadat hij het Amerikaanse leger uit vrije wil en met een indrukwekkende staat van dienst heeft verlaten.

Mc Querrie heeft duidelijk zijn best gedaan om het onderhoudende verhaal ook op het witte doek tot leven te wekken. Bij het begin van de film heeft hij je meteen bij je nekvel. Zoals het een actiethriller betaamt, is de spanning vaak te snijden. Als één van de loopjongens van de slechteriken zijn boekje te buiten is gegaan, mag hij kiezen tussen de kogel of het eigenhandig afbijten van enkele vingers… Ook de achtervolgingsscènes zijn spectaculair en zelfs vernieuwend. Zo glipt Reacher eens door de mazen van het net door… de bus te nemen. Dat klinkt misschien een beetje gek, maar die scène doet het ‘m wel. Naar het einde toe stuikt de film wel een beetje in elkaar. Moeilijk te zeggen wanneer het verhaal juist de mist in gaat. Het wordt bijvoorbeeld nogal knullig als Reacher een gevecht wint van enkele professionals met machinegeweren en dat met behulp van een mes en een oude krijger…

De verschijning van deze oude krijger Robert Duvall als Cash, de uitbater van de schietclub waar verdachte Barr lid was, is wel zeer aangenaam. Ook de bad guys zijn met Werner Herzog als Zec en Jai ‘Spartacus’ Courtney als Charlie trouwens zeer goed gecast. De kans is zeer reëel dat ze vroeg of laat opduiken in je nachtmerries… De blik in de ogen van Charlie voor het lijf-aan-lijfgevecht met Reacher is zonder overdrijven weerzinwekkend. Het duivelse genot waarmee hij het gevecht aanvangt, druipt ervan af. De hoofdrolspeler is dan weer iets te veel machine, iets te weinig mens. Tom Cruise kan zeker acteren, maar in het personage Jack Reacher had meer gezeten. Jammer dat het bij een onweerstaanbare vechtmachine met het brein van een computer en de sociale vaardigheden van een kogelhuls is gebleven.

Valerie Druart

Plaats een reactie

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.